ALAPPUZHA, Kerala, India — De kustplaats Alappuzha in Kerala, India, kwam onlangs op grote schaal tot leven met kunst in de eerste editie van de hedendaagse kunstshow Lokame Tharavadu (De wereld is één familie). Met meer dan 3.000 kunstwerken van 267 kunstenaars die hun wortels terugvoeren naar de staat Kerala, in Zuid-India, verkent de show een verscheidenheid aan artistieke perspectieven op thuis, erbij horen en de universele geest van de mensheid die voortduurt te midden van een wereldwijde pandemie .
De show, samengesteld door Bose Krishnamachari, maakt gebruik van de kracht van kunst om ‘de neerslachtige menselijke geest nieuw leven in te blazen en weer tot leven te wekken’. In zijn poging om de individuele praktijk van elke kunstenaar te benadrukken, introduceert het ook hedendaagse kunst en esthetiek bij het Indiase publiek. Vrijwel elk mogelijk medium en thema is onderzocht in de show, die gezamenlijk een gevoel van viering oproept in de enorme diversiteit aan artistieke praktijken die uit de staat komen. Een ander uniek aspect van Lokame Tharavadu zo transformeerde het unieke ruimtes, zoals verlaten pakhuizen en godowns, in tijdelijke galerijen.
Van de politiek van het lichaam tot de benarde situatie van het derde geslacht, van isolatie en eenzaamheid tot de relatie tussen mens en natuur, de allesomvattende tentoonstelling heeft nieuwe gesprekken op gang gebracht en blootstelling gegeven aan kunst in de stad Alappuzha.
We hebben 15 werken geselecteerd uit Lokame Tharavadu die een diepe indruk op ons hebben achtergelaten, zowel visueel als emotioneel:
Santhi EN
De schilderijen van Santhi EN herbeleven haar kindertijd, met rustige scènes van kinderen in een dorp die spelletjes spelen, zoals verstoppertje en hinkelen, of ontspannen lezen tussen de palmbomen. De in Thrissur gevestigde kunstenaar verkent de pandemie door middel van motieven als de veerkrachtige cactussen en dunne boomtakken, die een symbool zijn van nieuw leven. Haar gedetailleerde wolken, planten en jonge kinderen, en het gedempte kleurenpalet, maken het oeuvre van deze kunstenaar een van onze favorieten uit de show.
Dodsy Antony
De werken van de op Thiruvananthapuram gebaseerde kunstenaar Dodsy Antony onderzoeken de kleine dingen om ons heen die helpen om een verbinding tussen mens en natuur te smeden. Terwijl haar werken de ‘aangeboren extase van de natuur’ vieren, zoals ze het noemt, hebben ze ook een ecologische laag: de beelden geven uitdrukking aan het pleidooi van de kunstenaar voor de aarde, die dringend genezing nodig heeft. De werken zijn gemaakt op delicaat rijstpapier, wat precisie vereist, aangezien vegen en vlekken permanent zijn.
Gigi Scaria
Een van de krachtigste installaties in de show, Gigi Scaria’s Vast vestigt de aandacht op de pijnlijke waarheden over migratie, ontheemding en vervreemding binnen stedelijke topografieën. Wat het werk van de in Delhi woonachtige kunstenaar nog boeiender maakt, is dat de componenten van de kinetische installatie heen en weer bewegen, waardoor het populair is bij bezoekers.
Tito Stanley
Vreselijke dagen is een serie prachtige schilderijen van de in Thiruvananthapuram wonende kunstenaar Tito Stanley. Spanning, pijn, angst en eenzaamheid zijn voelbaar in deze hallucinante schilderijen, gemaakt in 2020, toen de kunstenaar door quarantainemaatregelen vastzat in zijn huis en bij zijn ouders woonde. De schilderijen roepen ook nostalgie op en weerspiegelen een verlangen naar onderdak, terwijl Stanley scènes uit zijn kindertijd probeerde vast te leggen – bijvoorbeeld de tuin van het gezin, vol met bloemen en vlinders, en het kippenhok van zijn moeder. Een beschilderde kist herinnert de kijker eraan dat deze werken zijn gemaakt tijdens de dood en het verlies van de pandemie.
Devi Seetharam
Jasmijnbloemen verspreid over de grond. Een zachte aanraking tussen twee mannen. Een slinger van rudraksha (gebedskralen) in een hand. Devi Seetharam’s doorlopende serie Broers, vaders en ooms probeert “visueel de verhalen van haar cultuur, de historische context en de huidige realiteit te vertellen”, aldus de kunstenaar. De in Bangalore wonende kunstenaar gebruikt het beeld van mannen in openbare ruimtes in het traditionele wit mondiaal, een symbool van zuiverheid, voorrecht en status, als een manier om het patriarchaat aan te pakken en mannelijke rechten in twijfel te trekken. Een prachtige, gelaagde verkenning van de culturele psyche van haar gemeenschap.
Lekha Narayanan
Een van de meest speelse en boeiende werken in de show was dat van Lekha Narayanan uit Ernakulam. Haar olieverfschilderijen op canvas vermengen op speelse wijze voedsel en gezichtspareidolie (het fenomeen van het zien van menselijke gezichten in levenloze objecten), en lokten wat gegrinnik uit van de aanwezigen. Ze kunnen ook worden gezien als een existentiële uitdrukking van het isolement en de vervormde realiteit veroorzaakt door COVID-19-lockdowns, aangezien veel van de gezichten lijken te schreeuwen. Meer amusant is dat ze kunnen worden gezien als een verfrissend commentaar op de heropleving van thuiskoken tijdens de pandemie, en hoe voedsel visueel voer kan worden voor een kunstenaar.
Jozef spannen
Door fantasie en realiteit te combineren, creëerde de beroemde schilder en beeldhouwer Tensing Joseph verschillende schilderijen die reflecteren op de culturele politiek en conflicten tussen mens en milieu. Geïnspireerd door de sociaal-realistische beelden van de Latijns-Amerikaanse kunstenaar Diego Rivera, het kleurenpalet van de in Thiruvananthapuram gevestigde kunstenaar, met name zijn blues, en zijn op surrealisme geïnspireerde stijl, maken zijn werken tot de meest unieke in de show.
George Kuruvila
Aravani: identiteiten in nood van de in Chennai wonende beeldhouwer-fotograaf George Kuruvila is een oeuvre over het derde geslacht, bedoeld om mensen bewust te maken van de marginaliteit en misbruik door de staat en zijn archaïsche wetten. De levensechte sculpturen staan, gedurfd en sterk, dwingen de aandacht van de kijker bij het binnenkomen van de kamer. De serie, die beeldhouwkunst en foto’s combineert, probeert ook de identiteit van het derde geslacht in India te herdefiniëren van die van een sociale verschoppeling tot iemand van goddelijke oorsprong – de Aravani staan bekend als mythologische afstammelingen van een verbintenis tussen Lord Shiva en Vishnu.
Lakshmi Madhavan
De in Mumbai wonende kunstenaar Lakshmi Madhavan baant zich een weg naar huis in haar installatie Aan een draadje hangen, die textiel en woordspelingen in het Engels en het Malayalam samensmelt en haar wortels volgt via de contouren van de taal. Met behulp van de geweven panelen van kasavu mundu, het traditionele weefsel van Kerala, onthult ze de innerlijke gedachten van een vrouw over nostalgie, identiteit, vrijheid, verbondenheid en patriarchaat in een wisselvallige wereld. Het werk creëert een gevoel van intimiteit, bijna alsof je met een goede vriend praat.
Rejeesh Sarovar
Een van de meest tot nadenken stemmende werken in de show was dit satirische schilderij van Rejeesh Sarovar, een kunstenaar die in het noorden van Kerala woont en van landbouw en visserij leeft. Hij biedt zijn eigen vertolking van het beroemde verhaal van blinde mannen en olifanten en reflecteert op hoe menselijke acties de natuur in het werk hebben beïnvloed. Een pijp vervangt de slurf van de olifant, een bezem vervangt de staart en geeft visueel de uitbuitende relatie tussen mens en natuur weer.
Indu Antony
Installatie van kunstenaar Indu Antony uit Bangalore Aval bestaat uit een reeks gevonden foto’s van mensen, vooral afbeeldingen van vrouwen, die ze op verschillende plaatsen heeft opgepikt, van de straten van India tot antiekwinkels. Ze onderstreept haar gevoelens van weerklank bij deze kortstondig gevonden foto’s door de randen met haar eigen haar te naaien. Een fascinerende reflectie op het lichaam, het geheugen en de tijd.
Sathyapal TA
Sathyapal TA uit Ernakulam is een kunstenaar en schrijver die maandenlang heeft gewoond tussen de inheemse bevolking in Bastar, Ektal, Barsur en andere regio’s van Chhattisgarh, India. De invloed van de kunst die hij tegenkwam komt tot uiting in het lijnwerk en de aardsheid van zijn schilderijen, die ook de modernistische kunst van Paul Klee oproepen.
Anjum Rizvi
Het creatieve proces van Anjum Rizvi is geïnspireerd op een combinatie van Mughal en Perzische miniaturen. De ingewikkelde beelden voeren de kijker mee naar een fantastische wereld, versterkt door een vleugje abstractie. Rizvi gebruikt kralen, juwelen, textiel, verf en stoffen voeringen om de rijke texturen en kleuren te bereiken. Zijn kunst benadert hij met de precisie van een miniaturist en zijn fantasierijke, minutieus gedetailleerde composities zijn een genot om van dichtbij te zien.
Tom Vatakuzhy
Voor de in Ernakulam wonende schilder Tom Vattakuzhy is kunst een eenzame, meditatieve ervaring. Zijn schilderijen gemaakt tijdens de pandemie verkennen scènes uit zijn huis en leggen zijn stemmingen en gevoelens vast op canvas. Hij noemt zichzelf “een schilder van interieurs – interieurs van levens die ik om me heen zie, levens van de zwijgende, de gemarginaliseerde en de vervreemde.”
Unnikrishna M. Damodaran
Honderd dagen Malayalam-nummerportretten is een project van de in Bahrein wonende kunstenaar Unnikrishna M. Damodaran. De serie van 100 portretten, uit 2018, gebruikt Malayalam-nummers als uitgangspunt om portretten van mensen weer te geven. De kunstenaar maakt gebruik van de kronkels en kronkels van alfabetische en numerieke vormen om unieke menselijke kenmerken van mensen uit te drukken. Getekend op een iPad, zette de serie de kunstenaar aan om met het type te spelen, terwijl hij nadacht over de notie van identiteit en zelf.
Lokame Tharavadu loopt door op meerdere locaties in Alappuzha, Kerala, India, tot en met 31 december 2021. De tentoonstelling is samengesteld door Bose Krishnamachari.
creditSource link